بررسی فرایند واژه سازی در لیلی و مجنون و خسرو و شیرین نظامی با استفاده از محورجانشینی و همنشینی
Publish place: Fourth International Conference on the Study of the Language and Literature of Nations
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 365
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EJPS04_064
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1399
Abstract:
واژه سازي به کمک» وندها« در زبان فارسی بسیار رایج است. وندها به دو دسته تقسیم میشوند: وندهاي تصریفی همچون نشانه هاي جمع و ي نکره که واژه جدید نمی سازند، لیکن وندهاي اشتقاقی ترکیبات جدیدي می سازند. این تکواژها که به ترتیب درّاول، وسط یا آخر واژه ها می آیند، مفهوم جدیدي به آنها می بخشند. در خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی ترکیبات ونددار خوش ساخت و گوش نوازي دیده میشود که در زبان امروز هم میتوانند متداول و رایج شوند و باعث گسترش واژگان زبان فارسی گردند. بسامد این ترکیبات در زبان فارسی و به خصوص شعر نظامی فراوان است. در این پژوهش به الگوهاي واژه سازي درونمتنی در این منظومه ها و تنوع آن بر اساس محور جانشینی و همنشینی می پردازد که نشان از آشنایی نظامی با ویژگیها و امکانات زبان بوده است.
Keywords:
Authors
فاطمه اسفندیاری مهنی
دانشجوی دکتری دانشگاه یزد- ایران
محمدرضا نجاریان
استاد دانشگاه یزد
محمد خدادادی
دانشیار دانشگاه یزد