بررسی تاثیر سازه های تقاطعی بر پهنه سیلاب (مطالعه موردی: مسیل زرکش مشهد)

احداث نامناسب سازه های تقاطعی از جمله پلها یکی از علل تشدید خسارات ناشی از وقوع سیلاب میباشد. در این پژوهش اثر سازه های تقاطعی احداث شده در مسیل زرکش بر تغییر عمق، سرعت و پهنه های سیل گیر این مسیل با دوره بازگشت 25 الی 200 سال در دو حالت وجود پلها و حذف فرضی آنها با تلفیق نرم افزارهای HEC-RAS و ArcGIS مورد بررسی قرار گرفته است. به دلیل عدم وجود ایستگاه هیدرومتری در مسیل زرکش، هیدروگراف سیل در دوره های بازگشت مختلف بر اساس روش SCS تعیین شد. ضمن آنکه حساسیت مدل نسبت به ضریب زبری مانینگ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در صورت وقوع سیل با دوره بازگشت 50 سال و یا بیشتر، پلهای موجود سبب افزایش پهنه سیل شده به نحوی در بالادست پل شماره 1، ارتفاع آب به میزان 27 درصد افزایش مییابد. ضمن آنکه پهنه سیلاب نسبت به شرایط عدم وجود سازه به میزان 45 درصد افزایش می یابد.

Keywords:

پل , سیلاب , SCS , HEC-RAS , تحلیل حساسیت.