ارزیابی تراز فونداسیون و فاصله بین جفت پایه مرکب بر روی عمق آبشستگی

آبشستگی پدیده ای است که در اثر فرسایش بستر توسط تنش برشی جریان آب وحمل مواد بستر، بوجود می آید. یکی از دلیل اصلی تخریب پل ها آبشتگی موضعی اطرف پایه های غیر یکنواخت است اگرچه در اکثر رودخانه ها پایه های غیر یکنواخت به کار گرفته شده ، ولی هنوز مطالعات بسیار اندکی پیرامون آبشستگی در اطراف جفت پایه مرکب صورت گرفته است . نو آوری این تحقیق ، به بررسی آزمایشگاهی تأثیر تراز قرار گرفتن فونداسیون و فاصله بین جفت پایه های مرکب برعمق آبشستگی ، هنگامی که فونداسیون در زیر تراز بستر می باشد خواهد بود. آزمایش ها در 2 تراز برای فونداسیون (ZF) و با 3 فواصل گروه پایه (XP) متفاوت انجام شد و نتایج برای آبشستگی در جلو و پشت فونداسیون بررسی شده است. نتایج نشان می دهد در صورتی که فونداسیون در زیر بستر قرار گیرد در تراز ZF/D= -0.55cm و XP/D=3cm عمق آبشستگی در اطراف جفت پایه غیر یکنواخت 34.7 درصد کمتر از جفت پایه یکنواخت بوده . با افزایش فاصله پایه ها از XP/D=2.55 cm به XP/D=4 در تراز - ZF/D= 0.55 cm عمق آبشستگی جلوی فونداسیون32,3 درصد افزایش پیدا می کند و در تراز((ZF/D= -1.1 cm تغییر در فاصله پایه ها عمق آبشستگی جلو و پشت فونداسیون 1,7 در صد می باشد که تاثیر چندانی بر عمق آبشستگی نخواهد داشت.

Keywords:

آبشستگی موضعی , جفت پایه های مرکب , فونداسیون پایه