غلامحسین اکبری - دانشیار گروه عمران، دانشکده عمران ،دانشگاه بجنورد
رضا ساجدی - دانشجو کارشناسی ارشد آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده عمران، موسسه آموزش عالی اشراق

تراوش در سدهای خاکی یکی از مهمترین مسائلی است که عدم توجه کافی به آن منجر به ایجاد فرسایش و از بین رفتن پایداری شیروانی ها میشود. بنابرین ضروری است با محاسبه مقدار دقیق دبی نشت از بدنه و پی سد و در نظر گرفتن مسائل فنی و اقتصادی، اقدام به جلوگیری از خطرات جانی و مالی محتمل شود. پایداری بدنه و پی سد در اثر زمین لرزه، کنترل تراوش و فشار در بدنه و پی سد، از جمله معیارهای طراحی سدها هستند. بنابراین بررسی این موضوع دارای اهمیت بالایی است. با توجه به هندسه بدنه و ساختگاه سد، روش های مختلفی برای آب بندی سدها وجود دارد که از جمله آنها میتوان به استفاده از پرده آب بند، دیوار آب بند، پتوی رسی و یا پوشش بتنی در بالادست اشاره نمود که در طراحی سدهای خاکی میتوان از یک یا چند روش به صورت ترکیبی برای آب بندی استفاده نمود. شرایط بهره برداری از سد، جریان آب نفوذ یافته به داخل پوسته و هسته سد باعث جابجایی المان های خاک شده و در عملکرد این المانها اختلال ایجاد خواهد کرد. در این پایان نامه اثر تراوش بر روی پایداری سد خاکی با استفاده از روش های مختلف تحلیل پایداری (مانند: روش بیشاپ، روش جانبو و غیره)، با شرایط مختلف در پی مانند: بدون پرده آب بنده، پرده های آببند مختلف، پتوی زهکش، پتوی رسی و شرایط مختلف دیگر با استفاده از مدلسازی عددی و به کمک نرم افزار Geostudio مورد بررسی قرار گرفت و نتایج مربوط به هر مورد بصورت جداگانه بررسی شد. هر یک از روشهای مورد استفاده برای کنترل تراوش و بهبود پایداری زمانی اثرات مطلوب و بهینه ای خواهند داشت که از نظر اجرا یکسری شرایط را داشته باشد که در این پایان نامه آورده شده اند.

پایداری سد خاکی، تحلیل تراوش، نرم افزار Geostudio، آب بندی سد، سد خاکی.