سید تقی حسینی - دکترای رشته امنیت داخلی دانشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی (نویسنده مسئول)
اسکندر مومنی - عضو هیئت‎علمی دانشگاه علوم انتظامی
مهدی کامکار - عضو هیئت‎علمی دانشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی

گردشگری پدیده‌ای فوق حساس است و با توجه به جایگاهی که در اقتصاد و روابطی که بین ملت‌ها دارد، تأمین شرایط امن و ایمن برای آن از اصول اساسی است. هنگامی‌که یک جهانگرد تصمیم به سفر می‌گیرد، اولین چیزی را که در ذهنش مرور می‌کند دانسته‌ها و اطلاعاتش درباره مقصد محتملی است که برای سفر انتخاب می‌کند. اگر مجموعه این دانسته‌ها و اطلاعات در مورد یک کشور خاص به ایجاد تصویری که انگیزه سفر را در او برانگیزد؛ منجر نشود، به‌طور طبیعی کشور مذکور از عرصه انتخاب حذف می‌شود. بر این اساس وظیفه ماست تا شرایط مناسبی را در کشور فراهم و اطلاعات آن را در اختیار گردشگران قرار بدهیم تا بدین‌وسیله جایگاه خود را در جهان متناسب با ظرفیت‌هایی که در صنعت گردشگری داریم در اختیار بگیریم.  تحقیق حاضر از نوع کاربردی-توسعه‎ای است و روش تحقیق کمی می‌باشد، چون محقق علاوه بر توصیف محیط به دنبال تحلیل محیط در زمینه‌های خاص «گردشگری» و بیان تأثیر انتظام و امنیت در این صنعت است. جامعه آماری مدیران کلان حوزه انتظامی و گردشگری در کشور که دارای حداقل بیش از 15 سال سابقه مدیریتی در حوزه‌های مربوطه و دارای حداقل مدرک کارشناسی ارشد، اساتید مرتبط با عنوان که در دانشگاه‌های کشور و در رشته گردشگری تدریس می‌کنند در نظر گرفته شدند که با برآورد به‌عمل‌آمده تعداد 184 نفر می‌باشند که مطابق فرمول کوکران و با خطای 5٪، حجم نمونه آماری تعداد 123 نفر تعیین می‌گردند.

گردشگر, فعالیت‌های انتظامی, گردشگری, امنیت, انتظام