اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان بر درماندگی روانشناختی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی برهیجان بر درماندگیروانشناختی زنان آسیبدیده از روابـط فرازناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان آسیب دیده از خیانت همسر شهر کرج در سال 1399 بودند که تعداد 30 نفـر بـه صورت روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 15) نفر) و گـواه 15) نفـر) جـایگزین شدند و به سیاهه سلامت روان ویتوویر1983 پاسخ دادند. مداخلـه پـژوهش، در طـی 8 جلسـه 90 دقیقـه ای صـورت پذیرفت و داده ها بوسیله آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد، تفـاوت معنـیداری در نمـرات درمانـدگی روانشناختی با توجه به گروه وجود دارد و مجذوراتا نیز نشان داد که 56/2 درصد از واریانس درماندگی روانشناختی توسـط متغیرهای گروه بندی تعیین میشود. براساس نتایج، نمرات درماندگی روانشناختی زنان آسیب دیده گروه آزمایش در پـس-آزمون نسبت به گروه گواه کاهش داشته است.

Keywords:

درمان مبتنی بر هیجان , درماندگی روانشناختی , زنان آسیب دیده.