پریا قنبری
محمدابراهیم رمضانی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز_ مرکز تحقیقات مدیریت توسعه پایدار حوضه آبریز دریاچه ارومیه دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

محیط زیست از اصلی ترین سرمایه های بشری به شمار می رود. در چند دهه اخیر با روند صعودی توسعه و گسترش شهری و جمعیت مواجه شده ایم که خسارات جبران ناپذیری بر محیط زیست و اکولوژی ،،شهری وارد کرده و کیفیت محیط را کاسته اند. مقاله پیش رو ، پیامدها ی ناشی از تراکم بر محیط زیست را تعیین کرده و به بررسی آنها می پردازد. نتایج بدست آمده گویای آن است که در برنامه ریزی و طراحی شهری باید با توجه و تحت کنترل داشتن تراکم شهری (تراکم ساختمانی، تراکم جمعیتی) از بروز پیامد های منفی ان بر محیط زیست جلوگیری کرده و در حفاظت از محیط زیست بکوشند.بر اساس این مقاله مشخص شده است تراکم بالا در شهر و افزایش جمعیت منجر به افزایش نیاز به گسترش فضا ، هم چنین افزایش مصرف هوا و آب و انرژی را به همراه دارد که ماه عسل مصرف این ها منجر به تخریب و از بین رفتن پوشش گیاهی ، گسترش آلودگی های هوا در مناطق شهری شده این موضوع تا اندازه ای اهمیت دارد که غلضت اکثر پرامتر های مربوط به کیفیت هوا بیش از حد استاندارد می گردد . علاوه بر این به طور متوسط به واسطه ی مصرف حدود ۲۰۰۰ لیتر آب در شهر ها توسط هریک از شهروندان حدود ۱۸۰ لیتر فاضلاب تولید می گردد هم چنین تولید متوسط ۷۰۰ گرم زباله توسط هر شهروند و نیز تولید آلودگی صدا ، مشکلات ترافیک و سایر مشکلات نارسایی های زیست محیطی موضوعاتی هستند که در لزوم توجه به مباحث محیط زیست و اکولوژی شهری و توسعه پایدار در برنامه ریزی ها و طراحی های شهری تاکید دارد.

شهرسازی ، تراکم ، شاخص های محیط زیست ، توسعه پایدار ، اکولوژی شهری، آلودگی ها