رسول قلی پورفردمیرزانلو

بدون شک فضای سبز و محیط زیست از اساسی ترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسان می باشند. ایجاد فضای سبز مناسب در مناطق شهری و صنعتی با رعایت و قواعد علمی باعث کاهش اثرات زیان آور آلودگی های محیطی می شود. یکی از این اصول مهم در ایجاد فضای سبز، استفاده از درختان و درختچه های مقاوم به آلاینده های محیطی می باشد که علاوه بر پدیده تصفیه هوا (گاها آب و خاک)، در جلوگیری از پراکندگی صداهای ناهنجار و زیبایی هرچه بیشتر مناطق شهری و صنعتی نقش بسزایی دارند. افزایش شهرنشینی و تبدیل شهرها به کلان شهرها، گرما و آلودگی هوا پدیده نوظهوری هست که موجب تولید گازهای گلخانه ای و تخریب طبیعت و گرم شدن این کره خاکی گردیده اند به عنوان راه حلی مناسب که موجب تصفیه ی طبیعی و کاهش آلودگی هوا می توان استفاده نمود، افزایش هر چه بیشتر فضای سبز به خصوص درختان و گیاهان کاهنده ی آلودگی را پیشنهاد می نماید. هدف از این مقاله تجزیه و تحلیل و استفاده هرچه مناسب تر از منابع و نگاهی بر قابلیت تاثرگذار آن بر از بین بردن گرما و آلودگی می باشد. به بررسی مهمترین اثرات فضای سبز در کنترل آلودگی هوای شهری پرداخته شود و در نهایت راهکارها و پیشنهاداتی برای افزایش مشارکت مردمی در مدیریت فضای سبز شهری جهت کنترل و کاهش آلودگی هوا پیشنهاد می گردد.

درختان، فضای سبز، محیط زیست، آلاینده های هوا