سوده افشاریان - دکترا، مهندسی انرژی، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
لیلا سهرابی عادل - کارشناسی ارشد، مهندسی صنایع، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

آلودگی‌های چند دهه اخیر در کشور ایران باعث تغییرات اقلیمی و مشکلات فراوانی در این سرزمین و دنیا شده است. افزایش فزاینده جمعیت، فرسایش شدید خاک، آثار منفی فرهنگی اجتماعی و سیاسی، اقتصادی فراوانی را دهه اخیر به همراه داشته است. با توجه به قرارگرفتن کشور ایران در منطقه خاورمیانه و فشارهای اقتصادی مبتنی بر نفت، توجه و تمرکز بر صنایع دیگری که نبض اقتصادی کشور را تغییر دهد، ضروریست. قدم گذاشتن در عرصه انرژی‌های نو امری حیاتی تلقی می‌شود. از آنجا که کشور ایران دستخوش آلودگی های زیست‌محیطی فراوان می‌باشد وهمچنین تخریب زیستگاهها و از بین رفتن شرایط کشاورزی در برخی مناطق کشور، مهاجرت و حاشیه‌نشینی را به همراه داشته است ناگزیر می بایست مسیر توسعه را به سمت انرژی های تجدید پذیر از جمله انرژی باد معطوف کرد. این پژوهش به دنبال رتبه بندی مناطقی درایران می باشد که پس از شناسایی در سالهای اخیر هنوز برای احداث نیروگاه های بادی و خورشیدی در آنها اقدامی صورت نپذیرفته است. پس از انتخاب اولیه مناطقی که طبق مرور تحقیقات صورت گرفته توسط خبرگان به کمک استخراج معیارهای همچون طول و عرض جغرافیایی، سرعت باد و ساعات آفتابی حداکثر انجام شد، اولویت بندی با یکی از روش‌های تصمی‌م‌گیری های چند معیاره AHP با وزن دهی بر اساس معیارهای احداث مزارع خورشیدی و بادی انجام پذیرفته ( معیارهایی همچون بازگشت سرمایه، تاثیرات سیاسی، اقتصادی، چگالی باد، زاویه تابش) پس از آن اولویت‌بندی در می‌ان برترین مناطق اعم از شهرستان نیمروز- هامون (سیستان)، بهبهان و شوشتر(خوزستان)، کرمان و یزد انجام می‌ پذیرد.

انرژی های تجدید پذیر, سایت بادی, روش های تصمیم گیری چند معیاره, AHP