بررسی تاثیر اقتصاد بر مدیریت شهری از طریق ایفای نقش مشارکت مدیران و جمعیت شهر

از گذشته، شهرها به عنوان عامل محرک توسعه اقتصادی کشورها و کانون تمرکز توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، نقش عمده ای رادر رشد و توسعه ملی ایفا کردهاند. براین اساس شهرها ویترین و نمادی از فرهنگ و اقتصاد کشورها به شمار می روند. از طرفی شهرها دارای ظرفیت های بالقوه و گسترده اقتصادی و اجتماعی هستند. شهرها از ظرفیت ها، از قابلیت های کارآ و جذابی برای رشد و توسعه برخوردارند که دولت ها ومدیران شهری می توانند این ظرفیت ها را به فعلیت برسانند. اهمیت مقیاس کلان شهرها دراقتصاد، مطابق با نظریات اقتصاد شهری،می توان اندازه کارایی برای شهرها تصورکرد که با تعیین آن، می توان به سوی مقاوم سازی اقتصاد شهری و اقتصاد مقاومتی حرکت کرد. شهرها و کلان شهرها، موتور محرک اقتصاد هستند که بخش زیادی از تولید کالا و خدمات در محدوده آنها صورت می گیرد و همچنین عمده بازار محصولات تولید شده از در این شهرها هستند، به طوری که اگر این شهرها نبودند و این جمعیت به طور پراکنده یا یکنواخت توزیع می شدند، این میزان از تولید و این بازار شکل نمی گرفت. اگر فرآیندهای اقتصادی شهر را در چرخه چهار بخشی شهروند، بنگاه، بخش دولتی و بخش عمومی در نظر بگیریم، با تقویت فعالیت های هماهنگ کننده و تسهیل گرانه در این چرخه، می توان مسیر توسعه، را کوتاه تر کرد. در ایران نگاه اقتصادی به شهرها ضعیف و منفعل است و این فقدان رویکردهای اقتصادی، سیاست گذار شهری را از نیل به هدف حکمرانی خوب دور کرده است. در این مقاله به بررسی نقش اقتصاد در مدیریت شهری و تأثیر آن می پردازیم. روش مطالعه به صورت کتابخانه ای و توصیفی می باشد.

Keywords:

اقتصاد شهری , مدیریت شهری , جمعیت , مشارکت