چالش های گردشگری سلامت در استان سیستان و بلوچستان: (مبتنی بر رویکرد تحلیل مضمون)

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 353

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_144

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

Abstract:

زمینه و هدف: گردشگري سلامت در بسياري از كشورها، نيروي اصلي بهبود و رشد اقتصادي كشور محسوب ميشود. به رغمتلاش هاي صورت گرفته در سالهاي اخير، گردشگري سلامت هنوز در ساختار كشور و استان سيستان و بلوچستان جايگاهمناسبي نداشته است، پژوهش حاضر در تلاش است با اتخاذ رويكرد كيفي به اين پرسشها پاسخ دهد كه گردشگري سلامت دركشور با كدام چالش ها در عرصه قانونگذاري و اجرا مواجه شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف چالش هاي گردشگري سلامتدر استان سيستان و بلوچستان انجام گرديد.مواد و روش ها: اين مطالعه با روش تحقيق كيفي و با رويكرد تحليل محتوا در سال 1398 در استان سيستان و بلوچستانانجام شد. جامعه پژوهش شامل 17 نفر از مديران بيمارستان و مديران گردشگري استان بودند كه به روش هدفمند انتخابشدند. مدت زمان مصاحبه ها بين 45 الي 60 دقيقه متغير بود، تمامي مصاحبه ها ضبط شده و سپس بر روي كاغذ و فايلكامپيوتر پياده سازي شد. تحليل مصاحبه ها با استفاده از روش تحليل محتواي سنتي انجام شد كه جهت تعيين مفاهيم اصلي،مصاحبه ها به دقت بررسي و كد گذاري اوليه شد. اين كدها چندين بار مورد بازبيني و ارزيابي و طبقه بندي قرار گرفت و درنهايتزير مضمون و مضمون بدست آمد.نتایج: در اين مطالعه چالش هاي سياست گذاري گردشگري سلامت در دو مضمون اصلي (تمهيدات قانوني، قضايي و مسائلامنيتي) و شش زير مضمون (مشكلات ورود گردشگر در مبادي مرزي، شرايط وقت گير براي اخذ ويزاي درمان، بروكراسي اداريو شرايط سياسي، با ساير كشور ها شايعات و تبليغات منفي نسبت به امنيت استان، نبود اعتماد در كيفيت خدمات) تقسيمبندي شد. همچنين تغيير فرهنگ و باورها، تغيير ساختار و تشكيلات و آموزش و توانمندسازي نيروي انساني، هماهنگي بينبخشي به عنوان راهكارهاي عبور از چالش ها بيان شد.نتیجه گیری: اين مطالعه نشان داد كه صنعت گردشگري با چالش هاي متعددي روبرو مي باشد. به رغم تلاش هاي صورت گرفتهدر سال هاي اخير گردشگري سلامت هنوز در ساختار نهادي كشور و مقررات موجود جايگاه مناسبي نداشته و با هدف تبيينشده در سند چشم انداز كه جايگاه نخست گردشگري سلامت ايران در ميان كشورهاي منطقه را ترسيم كرده است فاصله دارد.افزايش ارتباط بيمارستان با مراكز گردشگي، جذب سرمايه گذار، تربيت نيروي انساني متخصد، استفاده از ظرفيت بخشخصوصي، افزايش تبليغات، از پيشنهاد كاربري اين مطالعه مي باشد.

Authors

محمد خمرنیا

دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

عزیزاله اربابی سرجو

دانشیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات پرستاری جامعه، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

عزیزاله بلیده ای

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشت و درمانی، مرکز تحقیقات ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

مصطفی پیوند

کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران