رابطه تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی پرستاران: یک مطالعه موردی

زمینه و هدف: فرسودگي شغلي يكي از مشكلات قابل توجه در كاركنان سازمان هاي بهداشت و درمان به ويژه پرستاراناست. با توجه به ماهيت حرفه پرستاري و نقش كليدي آن، اين پژوهش با هدف بررسي رابطه تعهد سازماني و فرسودگيشغلي پرستاران شاغل در بيمارستان شهيد صدوقي يزد در سال 1396 صورت گرفت.مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، 195 پرستار شاغل در بيمارستان شهيد صدوقي يزد، به روشنمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه فرسودگي شغليMaslach و تعهد سازماني Allen Meyer بودكه روايي پايايي آن در مطالعات مختلف به اثبات رسيده است. داده ها با استفاده از نرم افزار spss، رگرسيون خطي ، آزمون هاي آماري و همبستگي Pearson تجزيه تحليل شدند.نتایج: در اين پژوهش 66/2 درصد افراد مورد مطالعه زن بودند. 41/2 درصد داراي سابقه كاري 10-5 بودند. ميانگيننمره تعهد سازماني (75/42)، فرسودگي شغلي (81/70) و درحد متوسط گزارش شد. بين تعهد سازماني و بعد مقياسعاطفي و مقياس مستمر با فرسودگي شغلي رابطه معني دار و مستقيم مشاهده شد (p.v≤0.01). همچنين رابطه معنيداري بين فرسودگي شغلي با جنسيت وجود داشت و فرسودگي شغلي در بين زنان بيشتر از مردان بود (p.v≤0.01).نتیجه گیری: مديران پرستاري با آگاهي از اين نتايج مي توانند با برقراري ارتباط صحيح و مطلوب با پرستاران ضمنتدوين استراتژي هاي حمايت رسمي و غيررسمي، از عوارض جدي كمي و كيفي فرسودگي شغلي پرستاران جلوگيريكنند. هم چنين برنامه مصونيت از استرس و فرسودگي شغلي را مي توان در واحدهاي دانشگاهي رشته پرستاري وآموزش ضمن خدمت كاركنان بيمارستان ها قرار داد.

Keywords:

تعهد سازماني , فرسودگي شغلي , پرستار