چای مکی گیاهی دارویی سازگار با مناطق خشک

گیاهان از ابتدای تمدن بشر تاکنون کاربردهای متنوعی داشته اند گروهی به عنوان ماده غذایی تامین کننده نیازهای تغذیه ای هستند، گروهی خاصیت دارویی داشته و تسکین دهنده آلام جسمی می باشند. گیاهان دارویی اگرچه از دیرباز برای آدمیان آشنا و در بسیاری از مواقع مرهم دردهای بشر بوده است. اما پیشرفت های علمی و فناوری طی دو دهه اخیر اهمیت ونقش سازنده گیاهان دارویی در تامین نیازهای بشر به ویژه در حیطه دارو و درمان دو چندان ساخته است. همچنین با توجه به عوارض جانبی ناشی از استفاده داروهای شیمیایی بیشتر کشورهای دنیا به داروهای گیاهی و گیاه درمانی رو آورده اند. تا بدان جا که 80 درصد داروهای عرضه شده در برخی کشورها منشا گیاهی و طبیعی دارد چای مکی با نام علمی Hibiscus Sabdariffa از خانواده مالواسه Malvaceae، گیاهی یکساله، شاخه دارف ارتفاعی حدود 64-429 سانتی متر، رنگ آب سبز تیره متمایل به قرمز Duke,1983. واریته های متعددی شناخته شده اند که معروف ترین آنها عبارتند از: واریته سایداریفا ـ واریته آلتیزما، ریکو ـ ویکتور آرچر وسایر واریته ها: واریته های خوراکی چای مکی، مصری V.Masri، سودانی V.Sudani ، Sabahia 17 light color تعدادی از واریته های فیبری چای مکی عبارتند از: Hs7910، Hs24، Amv2، Amv1، Hs4288 از بین 295 گونه گیاه دارویی که در سطح استان سیستان و بلوچستان جمع آوری شده 190 گونه از لحاظ اکولوژیک درکشور هند مشترک هستند که این نشان از دامنه سازگاری بالای این گونه های با ارزش با شرایط محیطی مختلف دارد.