بررسی عنصر گفتگو در داستان بیژن و منیژه

طرح (پي رنگ) از اصلي ترين عناصر داستان به شمار مي رود كه در چگونگي شكل گيري حوادث اصلي و فرعي بر اساس رابطه عليت و نيز نمايش بيروني و دروني شخصيت از اهميت بسزايي برخوردار است. عنصر گفتگو نيز در ساختار روايت داستاني و در ايجاد كشمكش ها و كنشگرها بسيار موثر است. داستان بيژن و منيژه از مهمترين داستان هاي شاهنامة فردوسي است كه علاوه بر ابعاد گوناگون اساطيري ،حماسي، سبكي، محتوايي و.....به لحاظ ويژگي هاي داستان پردازي به ويژه عنصر گفتگو قابل توجه و بررسي است. اين جستار به شيوة توصيفي، تحليلي وآماري به بررسي اهميت و تاثير انواع گفتگو در معرفي شخصيت ها، شكل گيري پيرنگ، كشمكش ها ، اوج و فرود و گره افكني و گره گشايي، زمينه و فضاي داستان و غيره مي پردازد. حكيم فردوسي در اين داستان نيز همچون بسياري از داستان هاي شاهنامه ، به جا و زيبا از انواع گفتگو براي نمايش بيروني و دروني قهرمانان و ايجاد كشمكش ها ، بحران و نيز پيام رساني ، صدور فرمان و حديث نفس استفاده كرده است. در عناصر داستان؛ گفتگو در معرفي شخصيت و از انواع ديگر گفتگو گفتگو در صادر كردن فرمان بيشترين نمود رادارند.

Keywords:

بيژن و منيژه , پيرنگ , گفتگو , شخصيت , كشمكش