بررسی تطبیقی شخصیت رستم در شاهنامه فردوسی و شاهنامه کردی (براساس داستان رستم و سهراب)

از دیرباز علاقه و توجه مردم کرد زبان همواره سبب سرودن منظومه های به سبک و سیاق شاهنامه فردوسی به زبان کردی بوده است. روحیه پهلوانی و گرایش به حماسه سرایی همواره از مشخصه های بارز فرهنگ مناطق کرد نشین بوده و تا حال هم ادامه داشته است. امروزه در کنار زندگی صنعتی و مدرنیته و پر از مشغله های فراوان همچنان مردم کردنشین برای فراغت از رنج ها و خستگی های روزانه به قهوه خانه ها می روند و در محافل نقالی و شاهنامه خوانی شرکت می کنند و به شاهنامه خوانی و نقالی و بحث می پردازند. شاهنامه "الماس خان کندوله ای" مهمترین شاهد بر این مدعاست که به تاثیر پذیری از شاهنامه فردوسی به نظم درآمده است، البته این منظومه اقتباسی کامل از منظومه فردوسی نبوده ولی شخصیت های برجسته آن برگرفته از همان روح حماسی و دلاوری شاهنامه است. از مهشورترین داستان های حماسی شاهنامه فردوسی داستان رستم و سهراب می باشد. زبان ساده و فصیح و حماسی شاهنامه، صحنه های رزم، خلق و خوی شخصیت ها، شیوه های مبارزه و شکست پهلوانان ددر مصاف با حریفان خود، با ویژگی های زیستی، سنتی، فرهنگی و اجتماعی کردها قرابت زیادی ایجاد کرده است. پژوهش حاضر می کوشد به رویکردی توصیفی تحلیلی با تطبیق و اثرپذیری شخصیت رستم در شاهنامه فردوسی و شاهخنامه الماس خان کندوله ای مورد بررسی قرار دهد. در پی مقایسه این دو شخصیت نامبرده از ابتدایی ترین تفاوت ها این است که شخصیت رستم در شاهنامه کردی نسبت به شاهنامه فردوسی زود از کوره در می رود و در تقابل با اتفاقات زود به هیجان در می آید که شاید قرینه ای با دوران پر آشوب نادرشاه باشد و همین امر شتاب حادثه و جنگ را بیشتر کرده و به طوریکه سیر حوادث و سرعت شروع جنگ در شاهنامه الماس خان نسبت به شاهنامه فردوسی بسیار سریع تر است.

Keywords:

شخصيت , شاهنامه فردوسی , شاهنامه الماس خان کنذوله ای , رستم