بخش بندی هازمان (جامعه) در روزگار جمشید و آموزش و پرورش در ایران کهن
Publish place: International Conference on Oriental Studies Ferdosi as depicted in Persian Culture & Literature
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 366
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSPL03_055
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400
Abstract:
اگرچه از دیرباز تاکنون پیرامون شاهنامه پژوهش های فراوانی انجام شده است و بیشتر نقش حماسی و اساطیری و پهلوانی مورد توجه قرار گرفته است، اما باید گفت که شاهنامه مملو از آموزه های اجتماعی و فرهنگی است که بازمانده از راه و روش گذشتگان این سرزمین بوده و به همراه آن سال ها برای مردمان، نیکبختی و آرامش و رفاه را بهمراه داشته است. الگویی که اگر بیشتر به آن پرداخته شود می تواند راهکاری برای داشتن چنین سرزمینی آباد و آزادی بهمراه داشته باشد. از مهمترین نمونه های موجود در شاهنامه می توان به جمشید شاه و نقش او در بنا نهادن طبقات اجتماعی و فرهنگی برای هازمان (جامعه) اشاره کرد که به جرأت می توان گفت در نوع خود بی نظیر است؛ چون به گفته ی فردوسی مردم سیصد سال با رفاه و آرامش زندگی را گذرانده اند. همچنین جمشید نقش پررنگی در پرورش و گسترش فرهنگ در ایران داشته است که از مهمترین آن می توان به برپا کردن جشن نوروز و نام نهادن نوروز اشاره کرد. به این روی، بهتر آن است که این عصر زرین که در کتاب های دینی همچون اوستا از آن یاد شده بیشتر مورد پژوهش قرار گیرد تا بدین سان جنبه های مفید آن بیشتر هویدا گردد و بدین جهت می توان فهمید که جمشید که بود و چه کارهای اساسی و بنیادی را انجام داد تا سبب شد که فردوسی از او در شاهنامه یاد کند. بنابراین در دو بخش، دو موضوع تعریف می شود. در بخش نخست، اینکه جمشید که بود و چگونه هازمان (جامعه) را شکل داد؟ و در بخش دوم به کارهای فرهنگی که در زمان او صورت گرفت پرداخته خواهد شد.
Keywords:
Authors
لادن موسی بیک
کارشناسی ارشد حقوق تجاری اقتصادی بین الملل
آوا اربابیان
دانشجوی مدیریت بازرگانی