وحیده دولتیاری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
مریم غفوریان - دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

یکی از مباحثی که از دیر باز مورد توجه حماسه سرایان قرار گرفته است، اخلاق محوری جنگ است که از آن تحت دو عنوان روش های جنگ، و رفتار حین جنگ اشاره شده است. شاهنامۀ فردوسی، اثر حماسی که به زبان فارسی در قرن چهارم هجری سروده شده است، به دلیل توجه کم نظیرش بویژه در جنگ های حماسی و بخش های پهلوانی به اخلاق جنگ، در شمار پایه گذاران اخلاق جنگ در سطح جهان قرار گرفته است. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا ضمن بررسی اخلاق جنگ در شاهنامه ی فردوسی، به مقایسه ی آن با حماسه ی رولان، منظومه ی فرانسوی که در قرن یازدهم هجری سروده شده است بپردازیم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شاهنامه ی فردوسی، از نظر اخلاق و منش پهلوانان، قهرمان داستان، رفتار با اسیران و برخوردهای انسان دوستانه، در سطح والایی نسبت به حماسه ی رولان قرار دارد.

اخلاق جنگ محوری، شاهنامۀ فردوسی، حماسه ی رولان