علی پهنابی
سلاله رمضانی
احسان محمدی
ابراهیم نصیری

چکیده مقدمه: بیماری‌های شغلی پوستی و به‌طور مشخص، درماتیت تماسی دست از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی در میان کارکنان بهداشتی است. تکنولوژیست‌های جراحی به دلیل تماس با مواد آلرژی‌زا و محرک مستعد به ابتلای درماتیت تماسی دست هستند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع درماتیت تماسی شغلی دست تکنولوژیست‌های جراحی و عوامل تأثیرگذار بر آن در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. روش بررسی: جمعیت آماری این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل 125 نفر تکنولوژیست جراحی شاغل در بیمارستان‌های مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که به‌صورت سرشماری در نظر گرفته شدند و سپس با توجه به معیار ورود و حذف از مطالعه 97 نفر از نمونه‌ها بررسی شدند. ابزار سنجش و جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد خود گزارشی ناراحتی‌های پوستی شغلی نوردیک (NOSQ-2002) و مصاحبه حضوری انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss23 در سطح معنی‌داری 05/0انجام شد. یافته‌ها: 68 درصد تکنولوژیست های مورد بررسی زن و 7/57 درصد افراد بیشتر از 37 سال سن داشتند. نتایج مطالعه، شیوع درماتیت دست را 45/4 درصد (44 نفر) نشان داد. بیشترین میزان شیوع درماتیت در ناحیه پشت دست‌ها (24/7 درصد) و لای انگشتان (17/5درصد) گزارش شد. ارتباط میان ابتلای تکنولوژیست های اتاق عمل به درماتیت تماسی شغلی دست بر حسب جنسیت (0/002=p)، سابقه کاری (0/028=p) و تعداد دفعات شست و شوی دست (0/021=p) معنا دار بوده است. همچنین سابقه‌ اگزما و آلرژی (0/001 P ≤) به‌طور معناداری برافزایش درماتیت تماسی دست مؤثر بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده شیوع درماتیت تماسی دست در میان تکنولوژیست‌های جراحی بالا است. بنابراین باید برنامه‌ریزی جهت اقدامات پیشگیرانه و کنترل وضعیت فعلی در اولویت برنامه‌های مدیران بیمارستان قرار بگیرد. همچنین توصیه می‌شود مطالعات بیشتر در زمینه‌ی درماتیت‌های آلرژیک صورت گیرد.

Dermatitis, Eczema, Hand disinfection, Hand washing, درماتیت, اگزما, ضد عفونی کننده دست, شست و شوی دست