شاخصه های موثر در ارتقاء تعاملات اجتماعی در خانه موسیقی رشت

موسیقی شکلی از هنر است که احساس، عاطفه، ادراک و شناخت انسان را بدون نیاز به تکلم و زبان منتقل میکند. وقتی سخن از معماری و موسیقی به میان می آید، نخستین پرسش به ماهیت وجودی این دو هنر باز میگردد، که یکی ذاتاً ملموس و عینی و دیگری حسی و ذهنی است. معماری و موسیقی در تقسیم بندی کلی ارسطو جز هنرهای اول و پنجم از هنرهای هفت گانه هستند.که زمانی در کنار هم قرار گرفته شوند می تواند به یک اثر خارق العاده تبدیل شود،قرابت شگفت انگیزی میان نوای موسیقی و فضای معماری موجود است،که هردودارای تاثیری ملکوتی و ماورائی هستند،زیبایی و قداستی آمیخته ،بازی اصوات و نغمه ها از یک سو و فرم ها و رنگها از سوئی دیگر، اما هر کدام زبان و شیوه خاص خود را در طرح و پی ریزی این داستان جاذب و جالب دنبال می کنند.تاثیر موسیقی و معماری بر انسان و فرهنگی که این دو هنر برای جوامع انسانی ایجاد می کند می تواند پل ارتباطی میان جوامع دیگر حتی جهان های دیگر شود.که این دو هنر حتی می تواند فضای عمومی،ایجاد کنند برای بهبود و ارتباط و ارتقا تعاملات اجتماعی که جز نیازهای اجتماعی بشر است،که می تواند برای تمام گروهای سنی،جنسی و اجتماعی و جوامع دیگر اثر بخش باشد. این مقاله با استفاده از روش کیفی و توصیفی تحلیلی به بررسی عوامل تاثیر گذار تعاملات اجتماعی در طراحی خانه موسیقی می پردازد.

Keywords:

شاخصه های موثر , ارتقاء , تعاملات اجتماعی , خانه موسیقی , رشت