فاطمه تقوی - دانشجو ی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، پردیس فارابی دانشگاه تهران
علیرضا لچینانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آمایش سرزمین، پردیس فارابی دانشگاه تهران
هانیه سادات اخوت - عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران

به طور کلی هدف برنامه ریزان دستیابی به توسعه پایدار بهره مندی از منابع می باشد. تا جایی که بتواند راهکارهای مشخص برای تعیین مطلوب ساکنان را ارائه دهد. به نوعی که ضمن تامین نیازهای نسل فعلی به نیازهای نسل آینده آسیبی وارد ننماید. آنچه امروزه شهرهایمان را برای دستیابی به توسعه ای پایدار به چالش می کشد، زایش روزافزون و انبوه پسماندهای گوناگون است که محیط زیست شهری را به شدت تهدید می کند. مطالعه، تجزیه و تحلیل و دسته بندی مباحث مدیریت پسماند به تدوین اهداف و برنامه های خرد و کلان و در نهایت تولید راهکارها و سیاست های مقابله منجر می شود. تولید و دفع بی رویه مواد زائد در محیط زیست بدون توجه به مقوله بازیافت و استفاده مجدد از مواد بازیافتنی، علاوه بر هدر رفت سرمایه های ملی و هزینه واردات مواد اولیه باعث از بین رفتن منابع طبیعی و ایجاد صدمات جبران ناپذیری بر محیط زیست می شود و توسعه پایدار را در جهان به مخاطره می اندازد. لذا اقدامات انجام گرفته برای مدیریت و بازیافت پسماند در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است.در این مقاله به مباحث بحران ناشی از پسماند، انواع پسماند و نحوه صحیح مدیریت پسماند در راستای توسعه پایدار و اقدامات شهرداری تهران و در نهایت نتیجه گیری و پیشنهادات پرداخته شده است.

مدیریت پسماند، آمایش سرزمین، محیط زیست، توسعه پایدار، شهرداری تهران