ایمان شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی، قزوین، ایران
رضا محبی - استادیار گروه معماری و شهرسازی، دانشکده عمران و مکانیک، دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی، قزوین، ایران

با روند رو به رشد تکنولوژی و جدایی طبیعت و سیستم های طبیعی از زندگی روزمره انسان مدرن، عدم حضور طبیعت یکی از دغدغه های مهم دوران معاصر به شمار می رود. بناها و فضاهای معماری چه سکونتگاه ها و چه فضاهای متفاوت حوزه های مختلف کاری و اداری فرهنگی آموزشی و... همچنین فضاهای شهری باید در ارتباط بی قید و شرط با طبیعت باشند چرا که خود زاده دل طبیعت هستند. اما به دلیل نادیده گرفتن کیفیت و توجه وافر به کمیت باعث ایجاد مشکلات متعدد زیست محیطی و همچنین مشکلاتی در روح و روان انسان شده. معماری بیوفیلیک با رویکردی جدید خواستار احداث بناهایی با احترام به طبیعت و جانداران و سیستم های زندگی طبیعی است، که نتیجه حاصل محصولی پایدار و ماندگار در تمام زمینه های عملکردی زیباشناختی و محیط زیست باشد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و بر مبنای مطالعات اسنادی با هدف ایجاد تعامل و سازگاری بین انسان ها و شرایط زندگی آنان با محیط طبیعی است و با خود این سوال را به همراه دارد که حضور طبیعت در زندگی روزمره انسان تا چه اندازه باعث کاهش استرس و اضطراب و ایجاد آرامش بیشتر در زندگی و محیط های متفاوت زندگی انسان می کند. تحقیق پیش رو در پی سنجش و بررسی تاثیر معماری بوفیلیا محور برکاهش اضطراب باشندگان در مراکز اداری دولتی می باشد.

کاهش استرس و اضطراب، مراکز اداری، بیوفیلیک، باشندگان، طبیعت