روح اله پروانه خواه طهران - عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

معمولا شوری آب مهمترین عامل محدوده کننده کیفیت شیمیایی آن محسوب می شود دراین تحقیق شوری آبهای زیرزمینی دشت ساحلی حوضه رودخانه های تالار - بابل - هراز با توجه به استانداردها و معیارهای سنجش کیفی آب به منظور استفاده بهینه در مصارف گوناگون برای دو مسیر انتخابی جریان آبهای زیرزمینی در شرق و غرب محدوده مطالعاتی طبقه بندی گردیده است همچنین نمودارهای هدایت الکتریکی یون کلر و تیپ آب زیرزمینی در فاصله های مختلف ساحل تا دریا برای این دو مسیر و روابط همبستگی بین دو عامل هدایت الکتریکی و یون کلر در نواحی مختلف منطقه ارائه شدها ست نتایج حاصل بیانگر آن است که میزان شوری در قسمت شرقی بیشتر از نواحی غرب می باشد. آب شور دریای خزر نیز بیش از 10 کیلومتر در آبخوان مناطق شرقی به سمت ساحل پیشروی نموده و کیفیت آب دراین نواحی برای مصارف مختلف نامناسب است.

شوری، آبخوان ساحلی، هدایت الکتریکی، یون کلر، تیپ آب زیرزمینی، دشت تالار - بابل - هراز