قوم گرایی و توسعه

کشوری را نمی توان یافت که جمعیت آن همگن بوده و از مردن و زنان یکسانی تشکیل شـده باشـد که زبان، مذهب، آداب و رسوم و ویژگی هایی از این قبیل، هیچ اختلاف و تفاوتی با یکدیگر نداشـته باشد. جوامعی که از همگونی برخوردارند یکی از بزرگترین تهدیدهای داخلی را پشت سرگذاشته انـد و توان خود را صرف پیشرفت های اقتصادی و اجتمـاعی مـی کننـد. در ایـران مؤلفـه هـای قـومی، طبقاتی، هنجاری زمینه ظهور چالش های اجتمـاعی را بوجـود آورده اسـت و زمینـه هـای اجرایـی سازی برنامه های توسعه را با کندی و دشواری مواجه ه نموده و بستر ستیزش اقتصادی و سیاسـی و هنجاری را فراهم کرده است و در نتیجه زمینه اجتماعی برای بهینه سازی رونـد توسـعه بـا چـالش روبرو خواهد شد. لذا امروزه بحث ایجاد وحدت و همگرایی یکی از مسایل مهمی است که کشورهای دارای تنوع قومی با آن روبرو هستند و توسعه و پیشرفت خود را در گـرو وحـدت ملـی و همگرایـی همه اقوام خود می دانند.

Keywords:

توسعه , قوم , قوم گرایی , وحدت