سمیرا نوخاسته - دانشجوی دکتری، گروه پژوهشی مواد، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
علیرضا صادقی اول شهر - مربی، گروه پژوهشی مواد، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
امیرمهدی مولوی گنابادی - استادیار، گروه پژوهشی مواد، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران

فرآوری موفق کلاژن به صورت داربست لیفی به منظور تقلید از ماتریس خارج سلولی مورد نظر، از اهمیت به سزایی در مهندسیبافت برخوردار است. فرآیند الکتروریسی جهت تولید الیاف و داربست های مهندسی بافت بسیار مورد توجه می باشد اما تهیهالیاف از زیست پلیمرهایی نظیر کلاژن بسیار مشکل بوده و در اغلب موارد از حلال های سمّی و گران استفاده می شود. در اینپژوهش سعی شده تا با استفاده از حلال اسید استیک وبا تغییر پارامترهایی همچون غلظت کلاژن و افزودن پلیمرهای زیستیدیگر نظیر کیتوسان، کلاژن را الکتروریسی نمود. نتایج نشان داد که جهت الکتروریسی محلول خالص کلاژن در اسید استیک،نیاز به غلظت های بالای کلاژن می باشد که در صورت افزودن کیتوسان، شرایط برای الکتروریسی در غلظت های کمتر فراهمشده و همچنین قطر الیاف بسیار کاهش می یابد.

کلاژن، الکتروریسی، اسیداستیک ، نانوالیاف