فرید فیض - کارشناس ارشد، پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
لیلا نیکزاد - استادیار، پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
هودسا مجیدیان - استادیار، پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
اسمعیل صالحی - استاد، پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران

کاربیدبور سومین ماده سخت جهان پس از الماس و نیتریدبور مکعبی است. دمای سنتز بسیار بالا و وجود کربن باقی مانده در محصول نهایی از مشکلات تهیه این ماده است. هدف دیگر این تحقیق تلاش در جهت استفاده از مواد، روش ها و همچنین تجهیزات مورد نیاز ارزان و در دسترس در داخل کشور بوده است. برای این منظور از روش سنتز در دمای پایین به کمک مواد اولیه پلیمری از نوع ساکاریدی استفاده شد. در مرحله اول شرایط بهینه در تهیه پیش ماده مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله از میان پلیمرهای مختلف (سلولز، ساکارز، گلوکز و گلوکز حرارت دیده) پس از انجام آزمون FTIR و XRD گلوکز حرارت دیده به عنوان پلیمر بهینه جهت رسیدن به کاربید بور با خلوص بالاتر انجام شد.

کاربید بور، کربوترمال، پلیمر گلوکز