حسین یوسفی - دانشجوی دکتری مهندسی ومدیریت منابع آب، دانشکده عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
علی مریدی - استادیار گروه مهندسی ومدیریت منابع آب دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران

در این پژوهش بارش حوضه آبریز ارومیه تحت اثر تغییر اقلیم در سال های 2021-2050 میلادی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام مراحل استخراج داده، ریزمقیاس نمایی و تصحیح سوگیری از ابزار تغییر اقلیم CCT استفاده شد و به منظور محاسبات از بارش سال های 1986-2015 میلادی به عنوان دوره پایه استفاده شد. سناریوهای اول و چهارم انتشار گازهای گلخانه ای در گزارش پنجم IPCC که به ترتیب RCP2.6 و RCP8.5 نام دارند. در مدل های HadGE M2-ES ،GFDL-ESM2M و IPSL-CM5A-LR بررسی شدند. بر مبنای نتایج بدست آمده تغییر اقلیم در سناریوها و مدل های مختلف سبب کاهش یا افزایش بارش می گردد به طوری که بیش ترین کاهش بارش در سناریو RCP8.5 و HadGEM2-ES رخ می دهد. هر دو سناریو در مدل HadGEM2-ES و سناریو RCP2.6 در مدل GFDL-ESM2M نشان دهنده کاهش بارش در زیر حوضه های زرینه رود و سمینه رود (جنوب دریاچه ارومیه) که از منابع مهم تأمین آب دریاچه ارنمیه هستند، می باشند. همینطور در همه حالت ها بجز سناریو RCP2.6 در مدل IPSL- CM5A-LR افزایش بارش در قسمت شمال شرقی حوضه رخ داده است. بیشترین کاهش و بیشترین افزایش بیشنه بارش سالانه به ترتیب 19 و 10 درصد، همچنین بیشترین کاهش وبیشترین افزایش در کمینه بارش سالانه به ترتیب 16 و 12 درصد است. میانگین بارش سالانه در دوره سی ساله آینده نسبت به میانگین بارش سالانه در دوره سی ساله حداکثر شش درصد افزایش و چهاردرصد کاهش را نشان می دهد. میانگین سهم سال های خشک در آینده 25 درصد و در دوره پایه 26 درصد است. همچنین شاخص RAI بیشترین 46% و شاخص ZSI کمترین 15% تعداد سال های خشک را نشان دادند.

تغییر اقلیم، بارش، شاخص خشکسالی، CCT، ارومیه