تاثیر تمرینات تداومی همراه با تزریق آب اکسیژنه بر نسبت پروتئینهای BAX، BCL-2 وBax/BCL-2 قلبی رتهای نر
عنوان مقاله: تاثیر تمرینات تداومی همراه با تزریق آب اکسیژنه بر نسبت پروتئینهای BAX، BCL-2 وBax/BCL-2 قلبی رتهای نر
شناسه ملی مقاله: JR_JAHSSP-5-2_002
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JAHSSP-5-2_002
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
صمد صفرزاده گرگری - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
حسن متین همایی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
محمد علی آذربایجانی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
صمد صفرزاده گرگری - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
حسن متین همایی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
محمد علی آذربایجانی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
گونههای اکسیژن فعال باعث تحریک آپوپتوز سلولهای قلبی شده و عملکرد میوکاردی را مختل میکند، ولی مکانیسم آن به درستی معلوم نیست. شواهد نشان داده تمرینات ورزشی ممکن است فرآیندهای پیام رسانی آپوپتوز را تغییر دهد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرین تداومی بر پروتئینهای BAX و BCL-2 همراه با تزریق آب اکسیژنه با دو دوز مختلف در رتهای نر سالم میباشد. پنجاه راس موش نر سالم به پنج گروه 10 راسی شامل: گروه اول (کنترل)، گروه دوم و سوم به ترتیب تزریق یک و دو میلی مول آب اکسیژنه، گروه چهارم و پنجم به ترتیب تزریق یک و دو میلی مول آب اکسیژنه همراه با انجام تمرینات تداومی، تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت هشت هفته و چهار روز در هفته روی تریدمیل با شدت متوسط دویدند. 24 ساعت بعد از آخرین تمرین و در حالت بیهوشی رتها برای اندازهگیری پروتئینهای BaxوBcl2 تشریح شدند برای سنجش توتال پروتئین از روش brad ford استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آماری آنووای یک راهه در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد. میزان سطوح BAX و BCL2 و نسبت BAX/BCL2 در گروههای تمرین و آب اکسیژنه پس از دو ماه تمرین هوازی در مقایسه با گروه کنترل معنیدار نبود (P>0/05). هشت هفته تمرین تداومی همراه با تزریق آب اکسیژنه با دوزهای یک و دو میلی لیتر نمیتواند باعث افزایش پروتئین پیش آپوپتوزی سلولهای قلبی در رتها گردد احتمالاً میتواند به تعادل ایجاد شده در پروتئین پیش آپوپتوزی (bax) و ضد آپوپتوزی (bcl2) مربوط باشد.
کلمات کلیدی: آپوپتوز قلبی, تمرینات تداومی, پروتئینهای BAX, BCL-2, آب اکسیژنه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1172220/