تأثیر مصرف ملاتونین بر توان بی‌هوازی و عملکرد کوتاه‌مدت بیشینه دختران دانشجوی تربیت‌بدنی

توان بی‌هوازی که یکی از اجزای آمادگی جسمانی و توانایی زیست حرکتی مهم در ورزش‌هایی است که نیاز به اجرای کوتاه‌مدت و سریع با بازده توان حداکثر دارند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مصرف حاد 6 میلی‌گرم ملاتونین بر توان بی‌هوازی و عملکرد کوتاه‌مدت دختران دانشجوی تربیت‌بدنی بود. تعداد 13 نفر (سن 29/1±5/21 سال، وزن 69/2±36/58 کیلوگرم، حداکثر اکسیژن مصرفی 17/4 ±08/39 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به‌صورت متقاطع در 2 مرحله مکمل (6 میلی‌گرم ملاتونین) و دارونما (کپسول نشاسته) موردبررسی قرار گرفتند. توان بی‌هوازی توسط آزمون وینگیت، قدرت انفجاری بالاتنه و پایین‌تنه به ترتیب توسط پرتاب توپ مدیسن بال و پرش طول و هم‌چنین قدرت دست‌وپا توسط دینامومتر اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد مصرف 6 میلی‌گرم ملاتونین باعث افزایش معنادار توان بی‌هوازی می‌شود (P≤ 0/05)؛ در حالی که هیچ یک از شاخص های قدرت انفجاری بالاتنه و پایین تنه و هم چنین قدرت دست و پا پس از دریافت ملاتونین تغییر معناداری نکرد (P≥0/05). به نظر می‌رسد مصرف حاد ملاتونین 30 دقیقه قبل از فعالیت منجر به افزایش توان بی‌هوازی دختران دانشجوی تربیت‌بدنی می‌شود، اما بر عملکرد کوتاه‌مدت بیشینه بی‌تأثیر است.

Keywords:

توان بی‌هوازی , قدرت انفجاری , ملاتونین