بررسی ارتباط بین وضعیت واقعی با برآورد ذهنی آمادگی جسمانی در مردان ۱۸ تا ۶۰ ساله

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین برآورد ذهنی آمادگی جسمانی با وضعیت واقعی در مردان ۱۸ تا ۶۰ ساله شهرستان رشت بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی می‌باشد که به شیوه پیمایشی و میدانی انجام شد؛ از میان جامعه آماری مورد نظر 384 مرد شهرستان رشت با میانگین سنی 8/11±21/38 سال و شاخص توده بدن 99/3±38/26 کیلوگرم بر مترمربع به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی به روش خوشه‌ای انتخاب شدند. فاکتورهای آمادگی جسمانی شامل وزن، قد، چربی زیرپوستی، استقامت قلبی- تنفسی، قدرت پنجه‌های دست، انعطاف‌پذیری تنه با استفاده از آزمون‌ها و روش‌های استاندارد اندازه-گیری شد. برآورد ذهنی از آمادگی جسمانی نیز با استفاده از پرسشنامه اصلاح‌شده دلیگنرس و همکاران سنجیده شد. برای تعیین روابط بین برخی از متغیرهای تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. داده با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین وضعیت واقعی و برآورد ذهنی در استقامت قلبی- تنفسی (16/0=r، 031/0=p)، انعطاف‌پذیری عضلات تنه (28/0=r، 001/0=p) ارتباط مثبت و معنی‌داری، در ترکیب بدن (43/0- =r، 001/0=p) ارتباط معکوس و معنادار و در قدرت عضلانی، ارتباط غیرمعنادار (11/0=r، 38/0=p) وجود دارد. احتمالاً افراد زمانی می‌توانند برآورد ذهنی درست و دقیقی از وضعیت آمادگی جسمانی خود داشته باشند که در فعالیت‌های بدنی منظم شرکت کرده باشند و تغییرات حاصله از آن را در وضعیت آمادگی جسمانی خود مشاهده کنند.

Keywords:

آمادگی جسمانی , برآورد ذهنی , مردان