مهشید رضائیان - دانشگاه شهید باهنر کرمان
شیما قهاری - دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهدی دهمرده - دانشگاه تهران

گسترش و یادگیری زبان انگلیسی در سطح جهانی همواره با پیامدهای اجتماعی مثبت از جمله آشنایی با آداب و رسوم بومیان گفتمان غالب، افزایش سازگاری و پذیرش تفاوت‌های بین فرهنگی، شناخت بهتر ارزش‌های بومی و تبعات منفی شامل گرایش به فرهنگ بیگانه و فاصله از فرهنگ بومی همراه بوده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش رشتة زبان انگلیسی در تعیین شخصیت فردی‌اجتماعی دانشجویان می‌باشد؛ لذا متغیر مستقل رشته تحصیلی و متغیرهای وابسته مشتمل بر سازگاری اجتماعی، هوش فرهنگی، وابستگی به فرهنگ مادری و ادب و احترام می‌باشند. داده‌های تحقیق از دویست دانشجو در دو زیرگروه زبان و سایر رشته‌ها با پاسخگویی به آزمون‌های وابستگی به فرهنگ مادری، هوش فرهنگی، سازگاری اجتماعی و ادب گردآوری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد دو گروه مورد مطالعه از حیث هوش فرهنگی، ادب و احترام و وابستگی به فرهنگ مادری متفاوت و در آزمون سازگاری اجتماعی یکسانندد. تحقیق حاضر سعی داشته از منظری انتقادی به اهمیت بومی‌سازی مطالب درسی و آگاهی بخشی به دانشجویان رشته‌های زبان خارجی در زمینة اولویت قرار دادن ارزش‌های بومی ضمن پذیرش و احترام به تفاوت‌های موجود بپردازد.

وابستگی به فرهنگ مادری, هوش فرهنگی, سازگاری اجتماعی, مفهوم ادب و احترام, نظریه نسبیت زبانی