ژاله زارعی - دانشگاه رازی
حسن حیدری - دانشگاه رازی
ایرج نصرتی - دانشگاه رازی
محمود خرمی وفا - دانشگاه رازی

آفتابگردان (Helianthus annuus L.) از گیاهان زراعی است که به­منظور تولید روغن یا آجیل زراعت می­شود. به­منظور ارزیابی امکان نشاءکاری آفتابگردان در شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه این پژوهش در دو بخش گلخانه و مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در دو سال (94 – 1393) انجام شد. آزمایش در سال اول به­صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار بود که فاکتورها شامل سه روش کاشت (کشت مستقیم بذر، کشت نشاء چهار هفته­ای و کشت نشاء شش هفته­ای) و دو تاریخ کاشت (کشت زود هنگام و کشت زمان معمول) بود. آزمایش در سال دوم به­صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد که تیمارها شامل نشاءکاری چهار هفته­ای زودهنگام (تیمار برتر سال اول) و کشت مستقیم بذر (شاهد) بود. نتایج سال اول نشان داد که بیشترین ماده خشک تولید شده و بالاترین سطح برگ مربوط به نشاء چهار هفته­ای زودهنگام بود که جهت تکرار آزمایش برای کشت در سال دوم انتخاب شد. نتایج پژوهش در سال دوم نشان داد که نشاءکاری در مقایسه با کشت مستقیم بذر به­طور معنی­دار باعث افزایش تعداد برگ، سطح برگ، ماده تازه و خشک بوته، ارتفاع بوته، تعداد دانه در طبق، وزن مغز و وزن پوست دانه، عملکرد دانه و وزن صد دانه شد.

اجزای عملکرد, بذرکاری, عملکرد دانه, ماده خشک, نشاءکاری