اثر روشهای مدیریت غیرشیمیایی بر جمعیت و تنوع علفهای هرز در مزرعه اسفناج (Spinacia oleraceae L.)
عنوان مقاله: اثر روشهای مدیریت غیرشیمیایی بر جمعیت و تنوع علفهای هرز در مزرعه اسفناج (Spinacia oleraceae L.)
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-9-3_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-9-3_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا قربانی - دانشگاه فردوسی مشهد
سرور خرم دل - دانشگاه فردوسی مشهد
قربانعلی اسدی - دانشگاه فردوسی مشهد
روح اله آفریکان - دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
رضا قربانی - دانشگاه فردوسی مشهد
سرور خرم دل - دانشگاه فردوسی مشهد
قربانعلی اسدی - دانشگاه فردوسی مشهد
روح اله آفریکان - دانشگاه فردوسی مشهد
به منظور ارزیابی اثر روشهای مختلف مدیریت علفهای هرز بر جمعیت، تراکم، وزن خشک و شاخص تنوع شانون- وینر علفهای هرز در مزرعه اسفناج (Spinacia oleraceae L.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 92-1391 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل آفتابدهی با صفحات پلیاتیلن تیره و شفاف، بقایای سه گونه گیاهی آفتابگردان (Helianthus annuus L.)، جو (Hordeum vulgare L.) و سیر (Allium sativum L.)، وجین دستی و شاهد (بدون کنترل علفهای هرز) بودند. صفحات پلیاتیلن دو ماه قبل از کاشت اسفناج پس از آبیاری زمین در حد ظرفیت زراعی روی سطح خاک کشیده شدند. بعد از آمادهسازی زمین، 5000 کیلوگرم در هکتار از بقایای هر گونه گیاهی به خاک اضافه شد. وجین دستی علفهای هرز طی دو نوبت در اواخر پاییز و اواخر زمستان قبل از بسته شدن کانوپی اسفناج انجام شد. نمونهبرداری از جمعیت علفهای هرز طی سه مرحله زمان کاشت، اول اسفند ماه و قبل از برداشت اسفناج انجام گردید. صفات مورد مطالعه شامل تراکم نسبی، تراکم و وزن خشک و شاخص تنوع شانون- وینر علفهای هرز بودند. نتایج نشان داد که طی سه نوبت نمونه-برداری 23 گونه علف هرز در مزرعه اسفناج مشاهده شد که شببوئیان غالبترین تیره بودند. در مرحله اول، دوم و سوم کمترین تعداد گونه علفهرز در تیمار آفتابدهی با صفحات پلیاتیلن تیره با دو گونه بهدست آمد. اثر روشهای مدیریت غیرشیمیایی بر تراکم، وزن خشک و شاخص تنوع شانون- وینر علفهای هرز در هر سه مرحله نمونهبرداری معنیدار (01/0p≤) بود. در مرحله اول، دوم و سوم نمونهبرداری کمترین تراکم علفهای هرز در تیمار آفتابدهی با صفحات پلیاتیلن تیره (بهترتیب با 3/8، 6/5 و 7/16 گونه بر مترمربع) و بیشترین تراکم برای شاهد (بهترتیب با 4/94، 9/63 و 7/116 گونه بر مترمربع) مشاهده شد. همچنین اگرچه مصرف بقایای گیاهی تراکم و وزن خشک علفهای هرز را نسبت به شاهد کاهش داد، ولی این کاهش برای بقایای جو بیش از سایر بقایای گیاهی بود. بالاترین شاخص تنوع شانون- وینر علفهای هرز در مرحله اول، دوم و سوم برای شاهد بهترتیب با 81/0، 76/0 و 7/0 و کمترین میزان در تیمار صفحات پلی اتیلن تیره بهدست آمد.
کلمات کلیدی: آفتابدهی, بقایای گیاهی, شاخص تنوع شانون- وینر, وجین دستی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1172824/