مابعدالطبیعه و تعریف ارسطویی «انسان حیوان ناطق است» در اندیشۀ هایدگر
عنوان مقاله: مابعدالطبیعه و تعریف ارسطویی «انسان حیوان ناطق است» در اندیشۀ هایدگر
شناسه ملی مقاله: JR_MPHU-12-29_008
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_MPHU-12-29_008
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید مسعود زمانی - استادیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران- تهران
خلاصه مقاله:
سید مسعود زمانی - استادیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران- تهران
تعریض هایدگر به تعریف ارسطویی «انسان حیوان ناطق است» (ζώον λόγον έχον/زُوون لِگون اِشون) فصلی مفصل و همواره گشوده در اندیشۀ اوست. بهخصوص ترجمه، و بهزعمِ او تفسیر لاتینی آن animal rationale (حیوان عاقل) بارها در آثار هایدگر پس از 1935 در خدمت نقادیهای همهجانبهاش بر مابعدالطبیعۀ غربی مشاهده میشود. حیوان عاقلْ فهمی از انسان را بازمیگوید که در بُن مابعدالطبیعه و بر پیاش در بنیان تاریخ فکر و فرهنگ مغربزمین هست. نوشتۀ حاضر بر آن است که موضوعیت و اهمیت این تعریف را در اندیشۀ هایدگر نشان بدهد. مباحث مربوط به تعریف ارسطویی بهطورِ کلی در دو جهت اصلی بسط داده میشود: نخست، پرسش از انسان، ولی بهاعتبارِ آنکه درحقیقت مضمون و محتوای پرسش از وجود است؛ دوم، مسئلۀ زبان؛ اما تأکید پژوهش حاضر بر مسائل مربوط به زبان است. نخست «مقدمه»، موضوعیت پرسش از انسان و نیز تعلقش به پرسش از وجود را نشان میدهد. پس از آن، بخش اول براساسِ درسگفتار مفاهیم اصلی مابعدالطبیعه حدود تقریبی نظام مسائل زبانی برآمده از این تعریف را معلوم میکند. هایدگر مبنایش را برای طرح آنها بر λόγος (لوگوس) بهمعنای نطق یا سخن میگذارد که آن را هم از همین تعریف ارسطو برگرفته است. سرانجام، بخش دوم همان مسائل را در وجود و زماننشان میدهد.
کلمات کلیدی: حیوان ناطق, دازاین, زبان, نطق, هایدگر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1172919/