حدید محمودی
سامان پیشوایی
پیمان صابریان
مریم شعار

مقدمه: در دنیای پرحادثه امروزی که همواره انسان‌ها در سرتاسر دنیا با خطرات گوناگونی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. سیستم پاسخ‌گوی مناسب با عملکرد صحیح فوریت‌های پزشکی پیش‌بیمارستانی از اهمیت بالایی برخوردار است. چالش اساسی سرویس‌های خدماتی اورژانس در سطح دنیا، اعزام آمبولانس برای بیماران به‌صورت مناسب به لحاظ منابع محدود و ایمنی بیماران است. روش کار: نخست بر اساس فرایند توزیع آمبولانس در ناحیه شرق اورژانس تهران، مدل ریاضی معرفی و با استفاده از نرم‌افزار GAMS بر اساس تکنیک محدودیت اپسیلون و تحلیل پارتو مدل حل شد. توابع هدف، بیشینه‌سازی پوشش‌دهی وکمینه‌سازی هزینه‌ها می‌باشد. برای مقابله با عدم ‌قطعیت شاخص‌ها از رویکرد بهینه‌سازی استوار و برای دو هدف نمودن مدل از روش اپسیلون استفاده شد. برای روشن شدن مدل و نیز نشان دادن کاربرد مدل ریاضی فوق در دنیای واقعی، مطالعه موردی در ناحیه شرق انجام یافت. یافته‌ها: براساس مدل مطروحه می‌توان تعداد ایستگاه‌های شرق تهران را از 39 به 19 تقلیل، اما تعداد آمبولانس موجود در هر ایستگاه را تقریباً دو برابر و به طور میانگین در هر ایستگاه 4 یا 5 آمبولانس مستقر کرد. نتیجه‌گیری: کاهش تعداد پایگاه می‌تواند اثر زیادی در هزینه ساخت تجهیزات ثابت برای ایستگاه، امکانات رفاهی کارکنان، هزینه خرید زمان و املاک مورد استفاده برای ساخت ایستگاه داشته باشد و با آن میزان صرفه‌جویی می‌توان ایستگاه‌های بیشتری را به منظور کاهش زمان پاسخ‌گویی به تقاضاها، افزایش بهره‌وری تاسیس کرد.

linear programmin model, emergency medical system, constraints, uncertainty, reliability, maximization of cover, minimization of operational costs, مدل برنامه ریزی خطی, عدم قطعیت, قابلیت اطمینان, بیشینه سازی میزان پوشش دهی, کمینه سازی هزینه های عملیاتی