محمد علیمحمدنژآد - کارشناس ارشد مهندسی عمران - مهندسی محیط زیست
کوروش بهزادیان - استادیار پژوهشکده محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
عبداله اردشیر - دانشیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ایستگاههای کلرزنی کمکی در داخل شبکه در مقایسه با روشهای متداول کلرزنی که گندزدایی را فقط در منابع تولید انجام می دهند موجب میشوند که غلظت کلر باقیمانده درا کثر نقاط شبکه درمحدوده استاندارد کیفی آب حفظ شود دراین مقاله از یک مدل الگوریتم ژنتیک چند هدفه بمنظور مکان یابی بهینه ایستگاههای تزریق کلر میزان تزریق بهینه در بازه های زمانی تزریق در یک شبکه توزیع آب اشامیدنی استفاده شده است اهداف مطرح شده بصورت حداقل نمودن مقدار کل گندزدای مصرفی و حداکثر نمودن درصد آب اشامیدنی سالم با تعدادمختلف ایستگاههای تزریق در شبکه ارائه شدند درصد آب اشامیدنی سالم بصورت نسبت مجموع آب موردن یاز مصرف کنندگان با مقدار غلظت کلر باقیمانده در محدوده استاندارد به مجموع آب مصرفی در کلیه گره های شبکه تعریف می شود مدل برای ایستگاههای تزریق از نوع ایستگاههای متناسب با دبی تحلیل شد.

مکان یابی بهینه، ایستگاههای کلرزنی، مدل بهینه سازی ، شبکه توزیع آب شهری