توزیع مکانی بارانهای رعد و برقی منطقه سیدنی استرالیا

باران رعد و برقی بعنوان یکی از پدیده های بسیار مهم اقلیمی در منطقه سیدنی استرالیا محسوب می گردد. این نوع بارانها اغلب تاثیرات فاجعه باری بر روی محیط طبیعی، مردم و اقتصاد منطقه بر جای می گذارند. در این تحقیق سعی بر آن بود تا بارانهای رعد و برقی منطقه سیدنی، از نقطه نظر تغییرات مکانی بین سالهای 1960 تا 1993 میلادی با بیان جزئیات بیشتری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج مطالعات قبلی محقق نشان داده که بارانهای مذکور اغلب در فصول بهار و تابستان وطی ساعات بعد ازظهر و اوایل شب اتفاق می افتد. ضمنا در مناطق ساحلی و کوهستانی میزان بارندگی زیاد و در مناطق پست داخلی حوضه سیدنی کمترین مقادیر باران مشاهده می گردد. تصور گردید که شاید فاکتورهای محیطی نظیر: عناصر اقلیمی محلی و عوارض سطح زمین، وقوع رعد و برقها و در نتیجه بارانهای مربوطه را کنترل می نماید. در همین رابطه و در قدم اول، تغییرات مکانی بارانهای منطقه، در طول ماههای گرم سال (اکتبر تا مارس) دریک مقطع زمانی 24 ساله و با استفاده از داده های 191 ایستگاه باران سنج با اعمال شرایط خاصی، مورد توجه قرار گرفت. از نقطه نظر ریاضی، توابع گاما (مقادیر بتا و آلفا) میزان احتمال توزیع بارانهای روزانه (ناشی از رعد و برق) را توصیف و خلاصه نمودند. مدلهای حاصله بیانگر نظریه تاثیرات همزمان عوامل توپوگراف زمین، فاکتور نزدیکی به ساحل و محیط شهری در کنترل مقادیر بارانهای رعد و. برقی در فصل بهار و تابستان بودند. بنابراین، به منظور اثبات موضوع، یک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) – طراحی شده برای اهداف کلیماتولوژیکی – مورد استفاده قرار گرفت. مدلهای حاصله نظریه احتمال تاثیر عوامل فیزیوگرافیک، بر روی توزیع مکانی بارشهای رعد و برقی را تقویت نمودند.

Keywords:

بارشهای رعد و برقی سیدنی , توابع گاما , GIS , مدلهای توزیع بارش , عوامل فیزیوگرافیک زمین