معصومه رضایی چلمه سرا - دانشجوی دکتری زمین شناسی-تکتونیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحق
ربابه قلیپور - دانشجوی دکتری زمین شناسی-تکتونیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحق
مهران آرین - دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهر
مهدی حسین زاده - گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان

منطقه جیرنده در شمال باختری شهرستان قزوین و جنوب خاوری شهرستان رشت قرار دارد. و ازجمله مناطق مهم زمین شناسی در پهنه البرز میباشد. در این منطقه اکثر برونزدها شامل ، گدازه های پالئوژن ( بصورت واحد آهکی ائوسن و گدازه های آندزیتی – بازالتی برنگ خاکستری تیره ) و توف های ائوسن می باشد که تغییر شکل در آنها بصورت گسلش و تا حدودی چین خوردگی میباشد. در این مقاله گسل های ناحیه و ارتباط آنها با گسل های شناخته شده در پهنه البرز غربی بررسی شده است . در این محدوده که در میان راندگی های بزرگ البرز غربی از جمله راندگی کوه آسمان سرا، راندگی کوه انگول – کماسر و راندگی کوه درفک قرار دارد، تعداد زیادی از گسل های معکوس با روند عمومیWNW-ENE مشاهده میشود. تغییرشکل های حاصل از فازهای کوهزایی مختلف که در زمانهای مختلف زمین شناسی در محدوده اثر کرده ،خود عامل مهمی در ایجاد سیستم های برشی ، کششی در منطقه بوده و خرد شدگی های شدیدی را ایجاد نموده که یک زمینه مستعد برای نفوذ سیالات و دایک ها در این نهشته ها میباشد. خطوط خش لغز و شیارها که از ویژگیهای سطوح گسلی میباشند در رسوبات جوان منطقه به دلیل سست بودن رسوبات، اغلب حفظ نشده و یا به ندرت مشاهده میشوند. با توجه به بررسی های انجام شده الگوی ساختاری ایجاد این گسل ها و چین ها تحت تاثیر نیروهای تکتونیکی کششی و فشارش در مقیاس محلی و ارتباط آن با فعالیت های تکتونیکی پهنه البرز غربی ارزیابی شده است

جیرنده، راندگی، ساختار، چین، تکتونیک