محمدرضا رستمی - گروه مدیریت مالی و بیمه دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
حجت اله انصاری - دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مرضیه محمدعلی - گروه مدیریت مدیریت مالی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران.

صندوق‌های سرمایه گذاری یکی از مهم‌ترین عناصر بازارهای مالی هستند که با ایفای نقش واسطه‌گری مالی، سرمایه‌گذاری افراد را از حالت مستقیم به غیرمستقیم تبدیل می‌کنند و مزایای متعددی را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورند. با توجه به اهمیت صندوق‌ها، در این پژوهش توانایی موقعیت‌سنجی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با استفاده از الگوهای شرطی و غیرشرطی هنریکسون- مرتون و ترینر- مازوی و همچنین مقایسۀ دو رویکرد شرطی و غیر‌شرطی در ارزیابی عملکرد ارزیابی شد. بدین‌منظور داده‌های مربوط به بیست و سه صندوق سرمایه گذاری در سهام در دورۀ زمانی سال‌های 88 تا 92 بررسی شد. در تحلیل رگرسیون حداقل مربعات تعمیم‌یافته، از نرم‌افزار ایویوز6 استفاده شد. نتایج نشان‌دهندۀ ناتوانی موقعیت‌سنجی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با استفاده از هر دو رویکرد شرطی و غیرشرطی بود. همچنین در مقایسۀ دو رویکرد، رویکرد شرطی، قدرت توضیح‌دهندگی بیشتری نسبت به رویکرد غیرشرطی ندارد.

توانایی موقعیت‌سنجی, صندوق سرمایه‌گذاری, رویکرد شرطی, رویکرد غیرشرطی