ابوالفضل صبرآمیز - پژوهشگر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ، و دانشجوی دکتر ی فلسفه ، دانشگاه اصفهان
روح اله حق شناس - پژوهشگر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی (IHSS) و دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تهران (پردیس فارابی)
مهدی ذاکری - دانشیار فلسفه دانشگاه تهران

در آزمایش ذهنی بازی تقلید، آلن تورینگ استدلال می کند که می توان هوشمندی را به هرماشینی که این آزمون را با موفقیت از سر بگذراند، نسبت داد. یک اعتراض به معیارتورینگ، اعتراض لاولیس یا اعتراض مشهور به اراده آزاد است. این اعتراض بیان می کندماشین هیچگاه نمی تواند فراتر از انتظار برنامه نویسش عمل کند و در نتیجه هیچ گاههوشمند نخواهد بود. در این مقاله، ابتدا این اعتراض را در صورت کلاسیک آن بررسی وپاسخ تورینگ به آن را ارزیابی خواهیم کرد و نشان خواهیم داد، پاسخ وی به اعتراضلاولیس صحیح به نظر می رسد. در ادامه، این اعتراض را با توجه به مباحث چامسکیدرباره وجه تولید زبانی که وی از آن تحت عنوان مسا له دکارت یاد می کند، بازتقریرم یکنیم. بازتقریر زبانی اعتراض لاولیس نشان می دهد که برخلاف نتیجه گیری اولیهتورینگ، برای رسیدن به ماشین هوشمند تنها پیشرفت های تکنولوژیک راهگشا نخواهدبود، چرا که هنوز پاسخ نظری روشنی به مسئلۀ دکارت وجود ندارد.

تورینگ, بازی تقلید, مسئلۀ دکارت, اعتراض لاولیس, چامسکی