عبدالمجید احمدی - دانشگاه بزرگمهر قائنات
سعید فتحی - تبریز
ابراهیم اکبری - تبریز

تاب ‌آوری شهری مفهومی نسبتاً جدید و پیچیده بوده که دارای ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و کالبدی است و می‌تواند برای هر اجتماع و هر نوع بی‌نظمی اعم از طبیعی، انسان‌ساخت یا ترکیبی از آن دو مورداستفاده قرار گیرد. در پژوهش حاضر به بررسی میزان تاب ‌آوری شهر ارومیه در برابر خطر زمین ‌لرزه با بهره ‌گیری از روش فازی و GIS پرداخته ‌شده است و بدین منظور تعداد 10 معیار شامل تراکم جمعیت، تراکم ساختمان ‌ها، تعداد طبقات ساختمان‌ ها، کاربری زمین، دسترسی به فضاهای باز، دسترسی به مراکز درمانی، دسترسی به مراکز امدادرسانی، فاصله از معابر، فاصله از خطوط فشارقوی برق و فاصله از گسل به ‌عنوان معیارهای مورد مطالعه تعیین ‌شده‌اند. نتایج تحقیق نشان از این موضوع دارد که 38 درصد از مساحت شهر دارای تاب ‌آوری متوسط تا پائین بوده و در منطقه خطر قرار دارند و همچنین منطقه 1 شهری با 70 درصد مساحت دارای بیشترین تاب ‌آوری و منطقه 4 با 35 درصد مساحت دارای کم ‌ترین میزان تاب ‌آوری در برابر زمین ‌لرزه است.

تاب آوری شهری, زمین لرزه, GIS, منطق فازی, ارومیه