شاهین مقصودی زند - مدیرعامل، شرکت کران سازه پاسارگاد
رضا میرمحمدی - مدیر سیستمها، شرکت کران سازه پاسارگاد

به منظور نتیجه گیری بهتر از یک فرایند مهندسی ارزش، تیمهای مهندسی ارزش می بایست با حضور نمایندگانی از ذینفعان مختلف (کارفرمای پروژه، مشاور طرح، مشاور مهندسی ارزش، پیمانکار، سرمایه گذار، بهره بردار، جامعه و محیط زیست...) تشکیل گردد. نبود هر یک از این عناصر، منجر به در نظر گرفته نشدن یکی از حوزه های اصلی تصمیم گیری شده و بعضاً اثرات زیانباری در تصمیم گیری نهایی بر اهمیت بسیار بالایی در کل نگری و رسیدن به  جای خواهد گذاشت. در این میان نقش پیمانکار کلیدی بوده و بهره گیری از تجارب وی از اهداف مهندسی ارزش برخوردار است. نکته حائز اهمیت دیگر، گردآوری صحیح اطلاعات و نیز تحلیل مناسب کارکرد های طرح به منظور خلاقیت بیشترین اهمیت را در تصمیم سازی برای کارفرما  آنالیز دقیق پروژه می باشد. اما آنچه که پس از ارائه و مدیریت بخش داراست، تمرکز بر فاز ارزیابی می باشد که متاسفانه عموماً این بخش علیرغم اهمیت فوق العاده آن، از بخشهای نحیف گزارشهای مهندسی ارزش در پروژه های جاری است. ضرورت کمی کردن معیارهای مقایسه، لحاظ نمودن تمامی ابعاد یک پروژه در تعیین شاخصهای ارزیابی و اثر مستقیم آن بر صحت تصمیم سازی مشاور، عمده مبحث این مقاله بوده و ارائه مثال عملی موفق مهندسی ارزش بر اسکله های توسعه اول بندر امیرآباد بر میزان قابلیت بهره گیری از آن می افزاید. در مثال مذکور تغییر در سیاستهای سرمایه گذاری و اجرای پروژه های کارفرما (سازمان بنادر و کشتیرانی) و حرکت به سمت جلب سرمایه و اجرا به روشB.O.T آمده است.تیم مهندسی ارزش فعالیت خود را در مرحله اتمام فاز طراحی و آغاز فاز اجرا شروع کرد. مراحل انجام کار و نتایج بدست آمده به اختصار و به منظور هر چه کاربردیترکردن مطالب برای خوانندگان، در ادامه آمده است.

مهندسی ارزش، شاخص ارزش، روش B.O.T شاخص های ارزیابی