مقایسه روش های پول آف، پوش اوت و منشور شکافت برای تعیین چسبندگی بتن خودتراکم الیافی به عنوان لایه تعمیری بر بستر بتنی.

جداسازی ساختمان‌ها از ارتعاشات زمین روش جدیدی است که در چند دهه اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته و تنها راه عملی کاهش هم‌زمان تغییر‌مکان بین طبقه‌ای و شتاب‌های طبقات می‌باشد. در این روش با افزایش زمان تناوب و میرایی سازه در تراز جداسازی شده، انرژی ناشی از نیروی زلزله به سازه کاهش می‌یابد. از طرفی زلزله‌های اخیر از جمله زلزله مخرب بم دارای مولفه‌های افقی و عمودی بوده است که بسته به زمان شروع مولفه‌های قائم یا افقی و یا ترکیب آن‌ها، تخریب بیشتر سازه‌ها را در پی داشته است. این موضوع اهمیت بررسی مولفه قائم زلزله را علاوه بر مولفه افقی نمایان می سازد. با توجه به موارد عنوان شده، هدف اصلی این تحقیق بررسی رفتار سازه‌های لغزشی نامتقارن با جداگر‌های مختلف تحت اثر مولفه‌ی افقی و ترکیب مولفه‌های افقی و قائم زلزله با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه می باشد. جهت دستیابی به هدف اصلی تحقیق، ریز اهدافی مانند بررسی تاثیر مشخصات جداسازها و تاثیر ترکیب مولفه‌های افقی و قائم زلزله بر پاسخ لرزه ای سازه مورد مطالعه مورد توجه قرار گرفتند. برای این منظور، سازه‌های یک، پنج و ده طبقه نامنظم (میزان نامنظمی 40%) با جداگرهای لرزه‌ای R-FBI، LRB و P-F واقع بر روی خاک تیپ IV در نظر گرفته شده است جهت حصول نتایج تحقیق از روش عددی اجزا محدود با مدل‌سازی مصالح در ناحیه غیرخطی و انجام آنالیز دینامیکی صریح بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان دادند که با افزایش تعداد طبقات عملکرد جداگر لرزه‌ای R-FBI بهتر از سایر جداگر‌های LRB و P-F است. هم‌چنین نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اثر هم‌زمان مولفه‌های افقی و قائم بر سازه 1 و 10 طبقه چشم‌گیر است.

Keywords:

پول آف , پوش اوت , منشور شکافت , چسبندگی , بتن خودتراکم