در سالهای اخیر توسعه فناوری بتن این امکان را فراهم نموده تا بتوان بتنهای توانمندی تولید نمود که کارایی و مقاومت آن فراتر از بتن معمولی باشد. امروزه استفاده از مواد بازیافتی و پوزولانها در راستای کاهش هزینه های جاری و همچنین کاهش یا حذف مشکلات زیست محیطی به یکی از مباحث مورد علاقه اکثر محققین تبدیل شده است. در این پژوهش امکان استفاده از میکروسیلیس و همچنین بتن بازیافتی به عنوان سنگدانه بازیافتی در بتن مطالعه شده است. برای این منظور از ۶ طرح اختلاط استفاده گردید و نقش جایگزینی درصدهای مختلف سنگدانه بازیافتی درشت دانه(۲۰ و ۵۰ درصد) در بتن همراه با ۶ درصد میکروسیلیس بر روی مقاومت فشاری و کششی بتن برای نمونه های بتن ۷، ۲۸ و ۵۶ روزه مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، بتن حاوی سنگدانه درشت دانه بتن بازیافتی و میکروسیلیس مقاومت فشاری و کششی بهتری نسبت به بتن شاهد نشان دادند. به عنوان نمونه مقاومت فشاری بتن حاوی ۶ درصد میکروسیلیس و ۲۰ درصد سنگدانه بتن بازیافتی در سن ۵۶ روز در مقایسه با بتن مرجع ۱۴ درصد افزایش می یابد در حالیکه با افزایش درصد سنگدانه بتن بازیافتی به میزان ۵۰ درصد، این پارامتر به میزان ۴ درصد افزایش مییابد که این موضوع تاثیر معکوس افزایش میزان سنگدانه بتن بازیافتی بر مقاومت فشاری را نشان میدهد. در نهایت نتایج حاصل از آزمایشات تحقیق حاضر با روابط آییننامه ای و تجربی مختلف و همچنین داده های آزمایشگاهی محققین قبلی مورد مقایسه قرار گرفته است.