اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید و سلنیوم در مراحل مختلف رشد بر برخی صفات فیزیولوژیک نخود تحت شرایط دیم

به‌منظور بررسی واکنش صفات فیزیولوژیک نخود به محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید و سلنیوم در شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات‌فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال1393 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سالیسیلیک اسید در سه سطح (بدون مصرف، محلول‌پاشی با غلظت‌های 100 و 200‌میلی­گرم در لیتر) و سلنیوم در دو سطح (بدون مصرف و محلول‌پاشی به میزان 18‌گرم در هکتار در سه مرحله مختلف رشد رویشی، زایشی و رویشی توأم با زایشی) بود. نتایج نشان داد که با محلول‌پاشی سلنیوم و سالیسیلیک اسید محتوای نسبی آب برگ افزایش یافت. با محلول‌پاشی مقادیر مختلف سالیسیلیک اسید محتوای کلروفیلa و کارتنوئید­ها افزایش و میزان نشت یونی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. محلول‌پاشی سلنیوم محتوای کلروفیلa را نسبت به شاهد افزایش داد. اثر متقابل دوگانه تیمارها نشان داد که با محلول­پاشی 18‌گرم در هکتار سلنیوم، 100میلی­گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و بدون مصرف سلنیوم و همچنین محلول‌پاشی 200‌میلی‌‌گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و بدون مصرف سلنیوم، محتوای کلروفیلb نسبت به شاهد به­ترتیب 4/26، 4/29 و 3/32‌درصد افزایش نشان داد. با محلول­پاشی تیمارهای سالیسیلیک اسید و سلنیوم در هر دو مرحله رشد رویشی و زایشی بیشترین شاخص برداشت غلاف و تلاش و بازآوری حاصل شد. نتایج کلی نشان داد با محلول‌پاشی توأم 18‌گرم در هکتار سلنیوم و 100‌میلی‌گرم در لیتر سالیسیلیک اسید در دو مرحله رویشی و زایشی از طریق بهبود صفات فیزیولوژیکی می­توان به عملکرد مطلوب در شرایط دیم دست یافت.

Keywords:

خشکی , سالیسیلیک اسید , سلنیت سدیم , صفات فیزیولوژیکی , نخود