بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس حمایت از خودپیروی (خودمختاری) ادراک شده والدینی P-PASS در ایران

آزمون های روانی را در صورتی می توان به عنوان ابزارهای مفید و موثری برای ارزیابی و تشخیص به کار برد که دارای شرایط خاص باشند. به دلیل اهمیت رشدی سبک های فرزندپروری، پرسشنامه های بسیاری برای سنجش سبک های فرزندپروری ساخته شده است که تعدادی از آنها به فارسی ترجمه شده اند. بر این اساس، هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس حمایت از خودپیروی (خودمختاری) ادراک شده والدینی P-PASS در ایران بود. پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت داده ها و روش جمع آوری اطلاعات، پژوهشی توصیفی و از لحاظ هدف نیز جزو مطالعات بنیادی (به دلیل توسعه دانش موجود در رابطه با متغیرهای پژوهش) است. جامعه آماری تحقیق حاضر، تمامی نوجوانان و جوانان با دامنه سنی بین 12 تا 25 سال منطقه 5 شهر تهران بودند. با توجه به حجم جامعه و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران در نهایت تعداد 385 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس حمایت از خودپیروی ادراک شده والدینی P-PASS، پرسشنامه سبك ها و ابعاد فرزندپروری PSDQ و پرسشنامه سبک فرزندپروری PSI II بود. برای تحلیل نتایج، از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. ابتدا به سنجش بارهای عاملی مقیاس حمایت از خودپیروی (خودمختاری) درک شده والدین P-PASS 24 پرداخته شده و وزن رگرسیونی (بار عاملی) سازه های مختلف در پیش بینی گویه های مربوطه بررسی شد. در ادامه، برای تعیین روایی مقیاس حمایت از خودپیروی (خودمختاری) درک شده والدین P-PASS 24 از همسانی درونی (روایی همگرا) و سپس روایی تصنیف به روش تعیین شاخص میانگین واریانس استخراج شده AVE استفاده شد.