تحلیل و ارزیابی حس تعلق مکانی در بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: کلانشهر اهواز)

بافت های فرسوده شهری به دلیل ارزشهای تاریخی-فرهنگی نیازمند حفظ، احترام و بازآفرینی است. امروزه احیای این بافت ها با اصل قرار دادن نیاز ساکنین در برقراری ارتباط با فضای کالبدی و مباحثی چون تعلق به مکان مورد توجه بسیاری از طراحان قرار می گیرد. در این پژوهش هدف تحلیل فضایی حس تعلق به مکان در بافت های فرسوده شهر اهواز می باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، نظری – کاربردی و ازلحاظ ماهیت و روش مطالعه، توصیفی – تحلیلی است. و در گردآوری داده ها از شیوه ی کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. برای سنجش حس تعلق به 17 شاخص و 56 گویه به کار گرفته شد. وضعیت شاخص های حس تعلق به مکان با استفاده از آزمون t ساده ارزیابی گردید. براساس نتایج حاصل شده وابستگی های عاطفی و دلبستگی به مکان از دید ساکنان میانگین بالاتری از میانگین فرضی 3، داشته اند

Keywords:

حس تعلق مکانی , بافت های فرسوده , کلانشهر اهواز