تاب آوری زمستانی، بررسی رویداد برفی دسامبر 2010 فرودگاه هیترو لندن

رویدادهای برفی علیرغم قابل پیش بینی بودن، می توانند به فاجعه ای در سطح گسترده تبدیل شوند و حمل و نقل، این شاهرگ حیاتی کمکرسانی در حین فاجعه را با اختلال مواجه کنند. در پی وقوع یک فاجعه، فرودگاه ها نقش دوگانه ای دارند؛ هم به عنوان یک پناهگاه و هم به عنوان مراکز ترانزیتی برای کمک های بشردوستانه و حیاتی. لذا پیش بینی فرایندهای لازم در هنگام وقوع رویدادهای برفی مخاطره آمیز و انجام مانورهای لازم برای کسب آمادگی مواجهه با این رویدادها، از اولویت های پیش رو در مدیریت فرودگاهی است. این مقاله به بررسی رویداد برفی دسامبر 2010 فرودگاه هیترو لندن، به عنوان نمونه مورد بررسی در زمینه تاب آوری زمستان در یک فرودگاه مطرح بین المللی پرداخته است و ضمن بررسی شرایط پیش از وقوع رویداد و گزارشات و پیش بینی های هواشناسی، به اتفاقات و تصمیمات اتخاذ شده در حین و روزهای بعد از آن می پردازد و مشاهدات و توصیه های هیئت تحقیق تاب آوری زمستان هیترو را بیان میکند. در این تحقیق، تنگناها در فرایندهای برنامه ریزی و آماده سازی، کنترل و هدایت، ارتباطات و وضعیت رفاهی مسافران، مشاهده شده و در همین زمینه نیز توصیه های 14 گانه ای صورت گرفته است. این مقاله علاوه بر ارائه این توصیه ها و پیشنهادات، پیاده سازی Airport-CDM ، تصمیم گیری مشارکتی فرودگاهی را به عنوان راهکاری برای کاهش پیامدهای عملیاتی چنین رویدادی، معرفی میکند. در حوزه عملیات هوانوردی، گرایش اصلی صنعت ایجاد قابلیت پیش بینی به منظور به حداکثر رساندن ظرفیت ترمینال ها و باندهای پروازی است. مکانیسم اصلی A-CDM به اشتراک گذاری و شفافیت اطلاعات است. این اطلاعات به اشتراک گذارده شده موجب افزایش آگاهی از موقعیت شده و امکان تصمیم گیری مشارکتی را برای افزایش کارایی کلی سیستم، به ویژه در شرایط بروز بحران، نظیر آنچه در دسامبر 2010 در هیترو روی داد، فراهم می نماید.

Keywords:

تاب آوری , مدیریت فرودگاهی , بارش برف , رویداد برفی , Airport-CDM , A-CDM , به اشتراک گذاری اطلاعات