تاثیر التیام دهی، عصاره آویشن و تیابندازول بر صفات کمی و کیفی، میوه پرتقال خونی رقم مورو در دو دمای انبار

یکی از عوامل کاهش عمران بارمانی محصولات عوامل بیماری زا هستند. استفاده از روش هایی که بتوان میزان این خسارات را بدون استفاده از مواد شیمیایی کاهش دهد بسیار پر اهمیت می باشد. در این مطالعه استفاده از تیمار گرمایی و گیاهی (تنتور آویشن باغی) در دو دمای انبارسرد (1±5) در جه سانتی گراد و معمولی (1±9) درجه سانتی گراد جهت مقایسه با تیمار قارچ کش تیابندازول بر روی افزایش عمر انباری پرتقال خونی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج اثر متقابل تیمارهای التیام دهی، نوع انبار و تیمارهای مختلف بر صدمات ظاهری و درصد پوسیدگی، کاهش وزن و بر میزان مواد جامد محلول معنی دار شده است. درحالی که بر میزان سفتی و اسید قابل تیتراسیون دارای اثر معنی داری نبوده است. میزان کاهش وزن در بیشتر میوه هایی که تحت تیمار التیام دهی قرار گرفتند و در انبار معمولی (1±9) درجه سانتی گراد قرار داشتند به طور معنی داری کمتر از میوه هایی که در همان شرایط بدون التیام دهی بوده است. کمترین میزان پوسیدگی میوه خونی بدون التیام دهی، در میوه هایی که در شرایط انبار معمولی بدون تیمار (شاهد)، انبار معمولی + عصاره آویشن و انبار معمولی + قارچ کش تیابندازول مشاهده شد. همچنین استفاده از عصاره گیاه دارویی آویشن توانسته از پوسیدگی میوه پرتقال خونی که که تحت تیمار التیام دهی در شرایط انبارمعمولی (1±9) درجه سانتی گراد قرار داشتند جلوگیری کند. درحالی که قارچ کش تیابندازول نتوانسته در این شرایط از میزان پوسیدگی جلوگیری کند به طوری که میوه های تیمار شده با قارچ کش تیابندازول در این شرایط بیشترین میزان پوسیدگی را با میانگین (9/33 درصد) در پرتقال خونی در بین تیمارهای مختلف داشته است. بیشترین میزان صدمات ظاهری و درصد پوسیدگی در پرتقال خونی هایی که التیام دهی شده بودند و در انبار معمولی قرار داشتند. با توجه به این که پرتقال های خونی نگهداری شده در انبار معمولی دارای بالاترین میزان مواد جامد محلول، کمترین میزان پوسیدگی و کاهش وزن نسبی پایینی می باشد. در این پژوهش شرایط مطلوب برای پرتقال خونی نگهداری در انبار معمولی بدون تیمار التیام دهی، عصاره آویشن و تیابندازول است.

Keywords:

التیام دهی , دمای انبار , تنتورآویشن , تیابندازول , پرتقال خونی مورو