بررسی رابطه عمق ایوان با دریافت خورشیدی در خانه های سنتی تبریز

برآوردن نیازها و تأمین آسایش مطلوب در طول زندگی برای انسان ها امری ضروری است، یکی از این نیازهای پایهداشتن محیط سکونتی مناسب می باشد و انسان از دیرباز به دنبال فراهم آوردن حداکثر آسایش برای خود بودهاست و راه و روشهای گوناگونی را در جهت رسیدن به این امر به کار برده است، از این رو تاثیر جذب مستقیمخورشیدی فضاهای داخلی خانه و جایگاه آن از لحاظ مصرف انرژی و ایجاد آسایش حرارتی در اقلیم های مختلفمورد توجه معماران بوده و از اهمیت ویژهای برخوردار می باشد، لذا سعی شده است رابطه عمق ایوان با میزان بهرهمندی از جذب مستقیم خورشیدی در اقلیم موجود توسط گذشتگان را در شکل گیری خانه های سنتی تبریز موردبررسی قرار دهیم. در این راستا روش تحقیق تحلیلی – توصیفی بوده و نتایج حاصل از شبیه سازی انرژی پنج مدلمختلف براساس میانگین داده های برداشت شده از 17 خانه سنتی تبریز در فصل های گرم و سرد نشان می دهند باافزایش عمق بیشتر از مقدار میانگین، میذان جذب خورشیدی در فصول گرم کاهش محسوسی نداشته و این امرنشان میدهد که عمق خانه ها در اندازه ی مناسبی بوده و همچنین میزان تغییرات جذب خورشیدی در فصولسرد سال بیشتر می باشد. مدل های صفر و یک که دارای عمق سایه بان کمتر از حد متوسط بوده اند، دارای جذبخورشیدی بیشتری در فصول گرم هستند که این امر میتواند باعث بالارفتن دما و برهم زدن آسایش ساکنین شود.

Keywords:

ایوان , دریافت خورشیدی , خانه سنتی , تبریز