بررسی عوامل موثر بر تصویرسازی ذهنی و مکانی نابینایان در فضاهای معماری

تصویرسازی ذهنی در انسان امری فطری است و هر انسان خواه بینا، خواه نابینا می تواند تصویرذهنی درستی از اصوات و اشیا داشتهباشد. دریافت،ذخیره سازی و یاداوری اطلاعات طی فرایندی خاص انجام می شود.ابتدا باید پدیده ای را احساس و ادراک کرد و سپسدر حافظه خود ذخیره نموده،از ان تصویری ذهنی ساخت و ان را تداعی کرد زیربنا و اساس تصویر سازی ذهنی حس بینایی است. وافراد نابینا از داشتن این حس محروم اند. این افراد به شکل های متفاوت و با کمک گرفتن از دیگر حواس خود، می توانند تصویرسازیخوبی از اشیا و محیط دور و برشان داشته باشند.هدف این پژوهش برر سی تأثیر معماری مبتنی بر حواس پنجگانه درتصویر سازی و چگونگی ارتباط نابینا با اجزا و عناصر مختلفمعماری است. و نشان می دهد که اجزا مختلف فضا باید به گونه ای در نظر گرفته شوند که فرد نابینا بدون استفاده از حس بیناییفضا را تصویر سازی و درک کند.پژوهش حاضر توصیفی و در برخی موارد تفسیری بوده و تدابیر مربوط به آن شامل جمع آوری اطلاعات از منابع دست اول و دوماز جمله کتب و مقالات جدید و معتبر و مشاهده ی مستقیم می باشد.

Keywords:

تصویرسازی ذهنی , نابینایان , ادراک چندحسی , مکان , فضای معماری